Czy to już depresja?

Pacjenci często zastanawiają się, czy zmiana ich nastroju to już depresja. Od zwykłych zmian humoru depresję odróżnia nasilenie i czas trwania objawów. Mogą one nawracać lub trwać przez dłuższy czas, prowadząc do trudności w radzeniu sobie z codziennymi obowiązkami. W najgorszym przypadku depresja - szczególnie ta połączona z lękami - może prowadzić do samobójstwa.

Lęk najsilniejszy jest w godzinach porannych. W miarę upływu dnia ustępuje, pozostawiając "tylko" niepokój. Wielu pacjentów mówi, że ten niepokój nigdy do końca ich nie opuszcza.

Uwaga dla rodziny: nie pytajcie chorego „Czego ty się boisz?”. On nie ma pojęcia czego, bo jego lęk jest irracjonalny.
Objawy somatyczne depresji powodują, że pacjenci sądzą, iż są poważnie chorzy: na tarczycę, serce czy może mają nowotwór. Odwiedzają wianuszek lekarzy specjalistów, robią dziesiątki badań, z których wynika jednak, że są zdrowi. Ale ponieważ nadal czują ból, uporczywie szukają jego źródła. Jak wynika z badań, osoby będące w depresji mają bardzo obniżony próg bólu. Cierpią w sytuacjach, w których, będąc zdrowe, tego bólu by nie czuły.

Objawem, który przyspiesza wizytę u psychiatry lub neurologa, jest bezsenność. To jeden z najbardziej znamiennych objawów depresji lub objawów ją poprzedzających.

Dla chorych najgorszy jest nawrót choroby. Gdy już się uporali z pierwszym jej atakiem i poczuli lepiej, po kilku miesiącach nagle wszystko wraca. Czują się pokonani przez chorobę. Takie sytuacje gorzej znoszą mężczyźni.